Van: kimp@xs4all.nl
Verzonden: vrijdag 18 februari 2005 18:29
Onderwerp: beveiliging naar Luxor

---

In de tweede helft van de woestijntocht nam de de politie bemoeienis toe. Wellicht was de gedachte dat we dichter bij Luxor kwamen, een Softtarget van jewelste, dus nam het risico fors toe. Van Dahkla naar Kharga was dat niet te merken aan het autoverkeer. Een enkele auto per uur en verder een grote geweldige leegte. In 3 dagen kwamen we aan bij de politiepost van Kharga. Wie we waren, nationaliteit e.d. en waar we gingen slapen. Maar dat wisten we nog niet. Van dat hotel had men niet gehoord en verwarring was het gevolg. Om de zaak simpeler te maken een hotel uit het reisgidsje geplukt. Helaas niks simpel. We moesten bewaakt worden dus werden wij gevolgd door een politie jeep richting hotel. Rothotel, dus wat anders bedacht. Geen probleem voor onze eiligheid want de jeeep ging mee. Fijn genoeg hotel met warmwater opgezocht doch helaas geen noodzakelijk biertje. Op weg met de fiets naar het Pioneers hotel, het enige etablishement met alcoholchenkerij. Wij op pad, jeep mee. Biertje op, terug naar hotel, jeep mee. Inkopen doen, jeep meee. Haltes bij de eierboer, bakker, supermarkt het maakte niet uit we werden goed bewaakt. S'avonds nog maar 's naar het Pioneers hotel, jeepje mee. Met een heerlijk lauw warm Hirsi Ali gevoel hebben we geslapen en geheel verfrist de volgende ochtend vroeg op pad. Te vroeg kennelijk want er was geen jeep te zien. Vogelvrij werden wij losgelaten om naar luxor te gaan. Dit was natuurlijk een buitenkans om ons van de weg te blazen met raketten oid, maar geen enkele poging daartoe, we kregen zelfs geen lekke band. Na 70 km namen wij de oostelijke afslag naar luxor. Wederom politie post: wie, wat, waar en hoe en we mochten weg. Na zo'n 25 km kwam een jeep ons achterop rijden en bleef op onze snelheid achter ons. Met wind tegen moet dat een slippende koppeling zijn geweest want harder dan 12 km gingen we niet. Na zo'n half uur ging dit gedoe ons wel de keel uithangen. Tijd voor een praatje dus. We maakten duidelijk dat we naar Luxor gingen, ons werd duidelijk gemaakt dat zij ook met ons naar luxor gingen. Beleefd uitgelegd dat we 4 dagen bezig zouden zijn om daar te komen. Geen probleem men zou in de auto slapen. O.K. het leek erop dat ze niet afgeschud zouden kunnen worden. Derhalve van de nood een deugd gemaakt en onze bagage met veel water in de jeep geplaatst. Verder een rondje voorstellen. De baas van het stel was Mohammed, kapitein in het leger. De bestuurder was politieman Mohammed. Achterin zat ook nog een Mohammed maar deze had een mitrailleur om onze vijanden af te schrikken of na een aanval de boosdoeners dood in te jagen. Tenslote waren er nog twee militairen die aan weerzijden van Mitrailleur-Mohammed zaten maar deze werden niet voorgesteld, maar het waren ongetwijfeld Mohammeds. Wellicht lui van de geheime Egyptische politie zo oordeelden wij. Net nadat we een groepsfoto hadden gemaakt ging de mobilofoon. Slecht nieuws: men kon ons toch niet begeleiden, waarom was niet duidelijk. Dus alle bagage weer uit de auto geplukt en weer tegen de wind in op pad. Even later scheurde de 5 Mohammeds ons voorbij. Later zagen wij hen terugkomen terwijl zij een toeristenbusje achtervolgde/bewaakte. Wij maakte hieruit op dat er kwalitatief en of kwantitatief beter toeristen zijn dan Kim en ik. Toch zagen wij hen s'avonds bij onze tent nog even terug. Het gebied was wat vlak zodat we nog enigzins zichbaar waren vanaf de weg en zelf dus voor de 5 M's vindbaar. Volgens kapitein Mohammed zouden er s'avonds zeker dieven komen dus konden wij niet zo kamperen. Wij zeiden dat we al weken zo kampeerden en dat dat altijd goed ging. Volgens politie Mohammed moest dan toch twee van hen bij ons in de buurt blijven slapen om ons te bewaken. Leek ons niet zo'n fijn idee waarop ik mijn electrische inbrekers alarm demonstreerde met behulp van een van de geheime Mohammeds. Dit ding bestaat uit een kastje met trekschakelaar en zoemer en 5 meter vislijn. Geheime Mohammed trok aan het touwje (hiermee een lopende moordenaar simulerend die tegen de vislijn aanliep)en daar ging het alarm luid af. Dit was een overtuigende demonstartie zo leek het. Tevreden liepen de 5 Mohammeds weer naar de Jeep en vertrokken. De volgende morgen was het regionale toeristenpeil om een uur of 11 weer naar zo'n laag dieptepunt gezakt dat de 5 M's ons weer gingen bewaken. Maar na een kwartierje was men al weer op pad naar iets beters. De laatste dag waren wij de 5 M's kwijt. Wellicht waren wij buiten hun gebied gefietst want 40 km voor Luxor mochten wij opeens niet verder bij een politiepost en wist men niets van de 5 M's. We moesten wachten tot een politiewagen van luxor ons zou ophalen. Na een half uur wachten kwamen daar weer een vijftal in een auto aan. Het humeur onzerzijds was zodanig dat een rondje voorstelen er niet meer inzat. Twee uur lang werden wij beveiligd tot luxor. vlak bij de prachtige nijl stond een roze hotel met dakterras. Bondige conversatie met de eigenaar op het dak maakte duidelijk dat daarboven veel en heel koud bier op ons stond te wachten. Met een energie die opmerkelijk is voor iemand die 1400 km heeft gefietst door de woestijn togen wij naar boven. De dienstdoende kelner was niet het minst onder de indruk van onze tocht doch maakte kenbaar zeer geimponeerd te zijn door ons alcoholisch inname gedrag.

Groeten Rene en Kim