Van: kimp@xs4all.nl
Verzonden: dinsdag 11 januari 2005 17:17
Onderwerp: kort bericht uit Kadaffieland

---

Ghadames, 11 01 2005.

Kerst en oud en nieuw doorgebracht in het land van de zuivere koffie,Sicilie, in het prettige gezelschap van onze vrienden Roel en Sandra. We hebben er meer koffie gedronken dan gefietst. Toch weten de automobilisten in de korte tijd die wij hen gaven ons aan te rijden of anderzins van de weg te drukken. Heelhuids echter, de boot bereikt die ons van Palermo naar Tunis bracht. Nachtje slapen in een plastic cabine met 3 anderen (geurige types en snurk, boer, brihips). Op het station van Tunis heeft Kim een persoonlijk onderhoud gehad met de hoofd van de afdeling bagage van de Tunesische spoorwegen. Hierna konden de fietsen de trein op. Ze er weer afhalen in Gabes was bijna nog lastiger met verlaten perrons: dichtzittende deuren en klauterpartijen langs dieselmotoren. Gelukkig hadden we een fles Gin bij ons. Fijne vriend was dat. Vanuit Gabes in Zuid- Tunesie begonnen te fietsen richting Libie. Met een flink windje in de rug bereikten we vorige week vrijdag de gevreesde libische grens. De voorspelde rij met dringende mannetjes stond er breeduit. Maar nadat Kim even belangstellend het Libisch kantoortje inkeek ging het raampje voor de rij wachtende dicht en werden wij natuurlijk als eerste geholpen. De begrijpelijke principiele bezwaren tegen dit gedrag lieten wij in Tunesie achter. Onder het toeziend oog van een 12 meter hoge Khadaffi fietsten wij Libie in. Dit tot groot enthousiasme van de autorijdende Libiers. Al rijdend (wij en de Libiers) werden wij vele malen op de foto gezet. Dit betekent niet dat zij met enige omzichtigheid ons achterop rijden. Snelheid behouden is hier een groot goed. Het gevaar is het best te vergelijken met het fietsen op de Duitse autobaan zonder vluchtstrook vol met Nederlandse ANWB rijders die terug van vakantie komen. Zondag aangekomen in Tripoli. Na een dagje rondlopen en lekker vis eten hebben we vanochtend om 6 uur de bus naar Ghadames genomen. Dit is een handelskaravaanstadje in de lege woestijn en verder moeten wij het ook nog maar bekijken.

Gezien de handelsbetrekkingen Nederland-Llibie is het niet mogelijk om ons mobiel te gebruiken dus sms-en met noodoproepen laten op zich wachten.

groeten Kim en Rene