Fietsen rond de middellandse zee | ||
|
[ route ]
|
Van: kimp@xs4all.nl
Verzonden: zondag 5 december 2004 11:24 Onderwerp: Tunesie Laatste week Marokko
Na 5 weken Marokkaanse harira (linzensoep), tajine (wortel, aardappel, lamsvlees
stoofpotje) en stokbrood met la-vache-qui-rit (nou, ik niet meer na 3 kilo)
waren we toe aan een drastische veranderng in het dagelijks dieet. We besloten
met de bus vanuit de Anti-Antlas naar Essaouira te gaan, een toeristische
trekpleister aan de Atlantische Oceaan. In plaats van 2 dagen trappen slechts
3 uurtjes hobbelen om de zeevissen, schaal-, schelpdieren en andere genoegens
te bereiken. We namen ons intrek in een appartementje van een Essaouriaan die
gelukkig nog niet in de gaten had dat ie een goudmijn in handen heeft. Nadat we de volgende dag kennis hadden gemaakt met de plaatselijke vissers en de illegale drankhandelaar besloten we weer eens zelf te koken. Het werd een -tig gangenmenu van vis, vis en nog eens vis, weggespoeld met wijn, wijn en nog eens wijn. En dat allemaal op ons eigen dakterras onder een prachtige sterrenhemel met een heleboel Minoezen die op de muurtjes rondom ons ongeduldig zaten te snorren. Van Essouira fietsten we vervolgens in 3 dagen langs de Atlantische kust omhoog, een spoor van graten en lege schelpen achter ons latend. Onze laatste stop op deze culinaire kustroute hadden we bedacht in Oualidia, bekend om zijn oesterbanken, zeg maar het Yerseke van Marokko. Samen met een buslading Fransen aten we in het beste restaurant van de baai ik schat in een halve oesterbank leeg en kwam er daarna nog een schaal zee-egels op tafel ('t is even wennen maar het smaakt al gauw naar meer), waar je toch een beetje ongemakkelijk gevoel over krijgt. We waren opgelucht dat we de volgende dag in Casablanca bij het inchecken van onze vlucht naar Tunis geen overgewicht bleken te hebben. |
|
Laatst gewijzigd 17/09/2005 |